آدمی در دوران کودکی لوح سپیدی است که اتفاق های دور و برش بر ضمیرش نقشی ماندگار میزنند. کودک در سال های نخستین زندگی اش بیش از همه با والدینش تماس دارد و تأثیری که از آنها می پذیرد با هیچ چیز دیگری برابری نمی کند.